Nie wiem, ja tam je bardzo lubię.

Zastanawiam się, dlaczego sama nie założyłam tego tematu...

Wilkołaki to fascynujące bestie. Zawsze bardzo mnie ciekawiły. No i tutaj po raz któryś z kolei strzelę teorią z "Prawdziwej Historii Stworów Fantastycznych". O ile dobrze pamiętam, ktoś tam stwierdził, że jako takie wilkołactwo mogło występować wśród ludzi za sprawą retrowirusa (link, nie będę się wysilać na nieudolne tłumaczenie co to), nazwanego w książce Lyc-V. Jego infekcja ma oznaczać trwałą zmianę kodu genetycznego komórek gospodarza, gdyż mnożąc się, reprodukują nie tylko geny własne, ale i geny wirusa. Skąd tutaj jednak powiązania z wilkami? Ano stąd, że ten wirus część swego życia spędza w komórkach innych zwierząt. Wybiera dowolne duże drapieżniki (w Europie wilki, stąd wilkołactwo, w Afryce natomiast na ten przykład lamparty, stąd historie o ludziach-lampartach) i wpierw kopiuje DNA tegoż drapieżnika, a na człowieka przenosi się i infekuje go dopiero po kontakcie zwierzęcia z tym człowiekiem. W ten sposób stopniowo człowiek nabywa coraz więcej cech wilczych i coraz bardziej przypomina bestię.

Hmm, ciekawe, nie?

Ostatnio edytowany przez Wilcze (2009-08-28 21:09:11)

Nie. nie, nie, nie.

Wiem, że to nie ich wina, ale na najbliższe pół roku mam dość wampirów i wilkołaków. Moje psychika została ostatecznie zryta przez "Zmierzch".

koń napisał:

Nie. nie, nie, nie.

Wiem, że to nie ich wina, ale na najbliższe pół roku mam dość wampirów i wilkołaków. Moje psychika została ostatecznie zryta przez "Zmierzch".

dokladnie u mnie nie ma zadnego poblążliwościowania, ginie co ma ginac jak jest zawsze bez happy endu

koń napisał:

Smocza-wladczyni napisał:

Weź przestań, to nie są prawdziwe wilkołaki... Tam wszystko jest cukierkowe, a prawda jak zawsze jest okrutna.

Wiem... ja to wiem! x.x Ale to już coś w stylu zboczenia zawodowego. Większość koleżanek na okrągło o tym szajsie opowiada....


... no... nie licząc tego, do wilkołaków nic nie mam.

Arika polubisz

Może nie tyle z literatury, co z filmu (wybaczcie, rozmawiacie z filmomaniakiem) poleciłbym film Wilk/Wolf z 1994 roku. Jack Nicholson i Michelle Pfeiffer w rolach głównych. Niektórzy uważają film za flegmatyczny, niektórzy uważają, że nawet po latach ma niesamowity klimat. Jak dla mnie, bardzo dobry film (Pewnie przyczyniła się też do tego gra Jacka Nicholsona, ktorego bardzo lubie). Niemniej, polecam.

Co do wierzeń - wilkołakiem można było się także stać jeśli zjadło się śnieg, po którym przeszedł wilk. Wierzono też, że wilkołak chowa swoje futro pod skórę, a czasem po przemianie zostanie mu ogon (czyżby nawiązanie do nordyckich Huldr?) Dowodem wilkołactwa miały być zrośnięte brwi i palce jednakowej długości. Same wilki przez zabobonnych ludzi uważane były za posłańców diabła i stworzenia z samego dna piekła.

Co do nad bujnego owłosienia - pewnie chodzi ci o skazę genetyczną, niestety jednak nazwy nie pamiętam. Włosy tych osób na twarzy i reszcie ciała są po prostu grubsze niż przeciętnego, nie dotkniętego tym człowieka (Było na Discovery bodajże kilka dni temu)

Wilkołaki to nie są cukierkowe, zmierzchowe wilczki strzegące ludzi. Są istotami które łączą ludzki intelekt i zdolność abstrakcyjnego myślenia z instynktem i zwyczajami wilka. I zdecydowanie nie chronią ludzi. Konflikt z wampirami (co wydaje mi się mocno czasem przesadzone) może mieć podłoże terytorialne jak i "gastronomiczne".
A wilkołaki uwielbiam po prostu. A idźcie sobie z wymuskanymi wampirami czy starymi tetrykami w postaci magów.  Wampir uszami nie poruszy i nie ma ogona. O.

Filmy - Dog Soldiers (obrazuje jak może zaszkodzić zgrana wataha), Krew i Czekolada (wilkołactwo plus dorastanie) więcej nie pamiętam

Ostatnio edytowany przez Wisielec (2009-08-30 10:30:42)