Ja lubię czerwono-czarne ogniste smoki, które mają złowrogi wyraz twarzy,
z tysiąc zębów, ale z postury są raczej delikatne, lecz sprawiają wrażenie niebezpiecznych,
a w rzeczywistości są z natury spokojne, lecz jak się zdenerwują,
to potrafią być grożne.

Pospolity smok zachodni, tak mojego ulubieńca w jednej książce określono.
Smoki muszą być wielkie; większe od domów, budzące grozę, podziw... Muszą być majestatyczne, emanujące mądrością, jednak nie taką ludzką - jakby zwierzęcą, pełną dzikości, nieobliczalności, dlatego piękną. Długie ogony zakończone ostrymi szpikulcami, niekiedy w kształcie grotów strzał, grzbiety najeżone twardymi płytkami, rogi na łbie, cztery łapy uzbrojone w pazury, potężne skrzydła  o rozpiętości co najmniej kilku metrów, obowiązkowo błoniaste (nie to coś, co stworzyli zamiast Saphiry w Eragonie, a pfe), no i zakrzywione szpony na czubkach tych skrzydeł - to mój ideał. Smok prawdziwy, a nie dziecinna zabawka, ot co.

Zgadzam się z wami całkowicie.
Moim zdaniem smoki były już nawet dinozaurami.
Są symbolami ideału.
Były pierwsze i koniec kropka.
My jesteśmy tylko próżnymi podróbkami.

Ja lubię smoki takie jak np... Ten w mojej sygnaturze. ;] Piękna, straszliwa i wielka bestia. Ou yee... Wielkie rogi, lśniące ślepia, ostra łuska... W ciemnym kolorze. Masywna budowa ciała. Tak właśnie wygląda smok . Pluszowe zabawki zostawmy na dobranoc, by dzieci nie straszyć xD. Gdyby futrzasty smok ział ogniem, to ogon by sobie podpalił.

Podzielam zdanie . Może nazwijmy je jakoś xD. Kurczę, mnóstwo ludzi lubi smoki w tym stylu. Cieszę się, że towarzystwo tak się zgrało .

Hm, nazwa PierzasteCośPowszechnieUważaneZaSmoki chyba pasuje

Jak każdy tutaj

Nie ma to jak mieć skomplikowany system spirytualny ;3 Po prostu smoki i wszelakie stworzenia są częścią mojego systemu wierzeń ;3 ważne jest to kim się jest w duszy, reszta to tylko marna otoczka ;3