Robienia z nich potulnych, cukierkowych futrzaczków i zwierząt jucznych. Smok to smok, niegłupie stworzenie i nie da się traktować jak koń czy muł.

(edit) tu cos bylo, pozniej ni bylo, a teraz znowu jest
Oj, wiedziałam, że gdzieś zaczniesz *jęzor*

Ric Simane napisał:

-Długowieczności - jestem przeciwnikiem wszelkiej długowieczności. W moim wyobrażeniu smoki żyją średnio 3 razy dłużej niż ludzie, więc taki 300 letni to max.
-Robienia z nich nadistot - nie lubię jak smoki są przepakowane i niemalże pod każdym względem idealne. Nie widzę powodów dla których miałyby nie chorować, nie mieć słabości, mieć super wyostrzone wszystkie zmysły, czy być odporne na wszystko.
-Przesadzania z ich rozmiarem - smok sięgający głową na 10 piętro? Dziękuję, nie skorzystam...

Również

Nie lubię nadmiernego umięśnienia, oraz gdy palce skrzydeł są grube. Nie przepadam za smokami 'łysymi'. Muszą być jakieś rogi czy uszy... Kreza nie jest konieczna.
Żeby skończyć kwestie estetyczne wyglądu, to powiem jeszcze, że nie lubię nadmiernej stylizacji charakteru. Rozumiem, że jest coś tylko dobre i tylko złe, ale taka stereotypowość jaką często ostatnio widać jest już dla mnie nudna. Łączenia charakteru z kolorem smoka też nie lubię.

Ostatnio edytowany przez Nach (2009-09-02 15:56:06)

Nie bierz tego tak do siebie, przepraszam

Podobnie jak Ric - Nie potrafię sobie wyobrazić stworzenia większego niż ... 5/6 metrów w kłębie, które na dodatek mogłoby wykonywać jakiekolwiek szybsze ruchy, a już na pewno wznieść się w powietrze.
Długowieczne niech sobie będą, ale bez przesady! Jak czasami natrafiam na smoki (w wyglądzie i zachowaniu dość MŁODE), które mają po 500 - 1000 lat, to nie wiem, co mam myśleć. Porównajmy to sobie do np. 70letniego człowieka. 70 lat to dla smoków chwila. A ile przez ten czas istota ludzka zdobywa wiedzy i doświadczenia? Biorąc pod uwagę to, że gadziny uczą się jeszcze szybciej, ich wiedza byłaby chyba nieograniczona, a tok myślenia całkowicie niepojęty.

Może nie tyle głupie, co niedoświadczone. Wydaje mi się, że życie na odludziu nie przekładałoby się tak na ich inteligencję, bo mimo wszystko nawet bez dostępu do potencjalnych źródeł wiedzy smok z IQ równym 200 wykazywałby się większą mądrością niż taki z IQ równym 100. Nawet przy zwykłym polowaniu kombinowałby, żeby, przykładowo, zamiast uganiać się za pojedynczą łanią zastawić pułapkę na całe stadko.

W smokach samych w sobie nie ma nic, czego bym nie lubiła. Tutaj raczej można mówić o tym, czego nie lubię przedstawianiu ich. No i tutaj powtórzę was - przesadzonej wielkości, zbyt dużej długowieczności i dodatkowych nóg/skrzydeł/ogonów/głów/niepotrzebne skreślić. Dlatego właśnie nie podoba mi się słynny Smok Wawelski (wiem, że jako mieszkanka Krakowa bluźnię, ale dobra xD), który, o ile dobrze pamiętam, ma osiem łap, przy czym na sześciu z nich zamiast palców ma coś, co do złudzenia przypomina jego głowę D:

Ostatnio edytowany przez Wilcze (2009-09-02 19:42:03)

Może faktycznie trochę przegięłam, ale wiadomo, o co chodzi. W takich wypadku tym bardziej ni byłyby znów takie głupie

... ja za to cukierkowych nienawidzę x.x"