Bazyliszek (gr. basiliskos, łac. regulus), czasem nazywany królem węży – mityczne stworzenie, pojawiające się w legendach, podaniach i bajkach wielu narodowości (także w Polsce).

Bazyliszek, rodzący się z jaj, które składają siedmioletnie koguty, a następnie wysiadywany 9 lat przez ropuchy lub węże, może żyć wiele wieków. Wg innych legend bazyliszek jest stworzeniem, które rodzi się raz na 100 lat z jaja złożonego przez koguta. Jest smokiem. Wyglądem przypomina olbrzymiego węża, kojarzony jest także z jaszczurką. Może osiągnąć do piętnastu metrów długości. Żywi się wszelkiego rodzaju ssakami, ptakami, a także większością gadów. Jest śmiertelnym wrogiem pająków.

Do obrony służą mu kły oraz wręcz toksyczny oddech, przede wszystkim jednak znany jest ze swojego spojrzenia – kto spojrzy mu w oczy natychmiast umiera. Fakt ten w legendach był powszechnie wykorzystywany: bohater podstępem zmuszał bazyliszka, aby ten spojrzał w lustro lub w inny przedmiot, w którym może ujrzeć swoje odbicie, aby uśmiercić gada. Naturalnym czynnikiem, który może doprowadzić do śmierci bazyliszka jest pianie koguta.

W niektórych podaniach bazyliszek jest podobny do koguta lub kury. *z Wikipedii

I urodziwe zdjęcie:



Skoffin, kuroliszkiem zwany, a takoż kokatryksją, lub "cocatryxae", bestyją małych rozmiarów jest, lecz wielce niebezpieczną. Wyglądem, jak sama nazwa wskazuje, kurę przypomina, jeno z rzadka jest w wyglądzie jego coś z indora. Wielkością sporą gęś na myśl przywodzi, jednak w masie indykowi jest równy. Dziób Kuroliszka jest jako brzytew ostry, a twardy niczym skała. Koloru jest Skoffin żółtego, miejscami w czerwień przechodzącego, a na kuprze pióra ma zielone. Owe pióra z kupra są dużo lepsze od gęsich, a do zapisywania zwojów magicznych są wręcz nieodzowne. Kuroliszka zwierciadłem chyba, że walnie się owego tym zwierciadłem prosto w łeb. Przesadzone są takoż opowieści o zabijającym wzroku Skoffina, choć zdarzają się okazy zdolność hipnozy posiadające, a sprowadzania na ludzi omdlenia. Jednak lęk przed tym stworem jest w pełni uzasadniony, gdyż posiada on w piórach na skrzydłach jad straszliwy, co człowieka ubić potrafi w czasie krótszym niż pół zdrowaśki, a przy tym człowiek cierpi niemożebnie i własna krew go zalewa. Lęgnie się Kuroliszek nie z jaja koguciego, przez sto węży wysiedzianym, lecz z jaja kurzego, które ropucha bufo połknęła, a potem wydaliła wraz z strasznymi jadami. Mało jest Skoffinów na świecie. Jeno kilka sztuk się uchowało. Wiadomo, że jeden widziany był w pustyni Arabskiej, inny zaś w dżungli Amazońskiej został dostrzeżony. Ale i te pewnikiem wyginą niedługo, bo zawsze były podatne na rodzaju wszelkiego choroby. A przecie teraz ptasia grypa panuje, ptactwo nam niszczy. Za Kuroliszki też się weźmie, jeśli jeszcze się nie wzięła. Aleć uczeni ludzie donoszą, że Skoffina jajo sposobem nienaturalnym stworzyli. Źle uczynili. Bo przecie im mniej Skoffinów na świecie, tym lepiej dla nas ludzi.
Choć z drugiej strony szkoda ich nieco. Bo przecie to gatunek stary, od dinozaurów, pradawnych gadów się wywodzący, żyjący na świecie na długo zanim powstał człowiek. Chociaż może przez te długie wieki zdążyły się Kuroliszki na choroby uodpornić. Może przetrwają. Któż to jednak wie? Na pewno nie ja. *z http://www.fantasy.dmkhost.net/bestiari … hp?nr=1376

I następne urokliwe zdjęcie